🔹آن‌ها دل‌بسته غم و درد و رنج‌اند.

🔹روانشان با شادی و نشاط بیگانه است.

🔹تلاششان صرف ایجاد شرایطی می‌شود که عزا و ماتم را در جامعه بگسترد.

🔹خماری‌شان به هنگام شور و نشاط است و نشئه‌گیشان در عزاداری.

🔹با مفهموم زندگی بیگانه‌اند و از مظاهر آن بیزار.

🔹بیشتر به «مرگ» عشق می‌ورزند و اگر چند صباحی حرفی از مرگ در میان نباشد، مرگ‌آفرینی می‌کنند تا از خماری درآیند.

پ.ن.
«به نقل از ص ۱۴۳ کتاب لبخند ستیزان (تأملی در جامعه مدنی و دشمنانش) – نوشته محمدجواد مظفر – انتشارات کویر – ۱۳۸۰»

https://www.instagram.com/reel/CiqNscAK3f-/?igshid=MDE2OWE1N2Q=

🎧 (برای شنیدن فایل صوتی این مطلب، به پیج اینستاگرام زیر مراجعه کنید.)
https://www.instagram.com/reel/CiqNscAK3f-/?igshid=MDE2OWE1N2Q=