حزب اللهی و انقلابی در مقابل طاغوتی و شاهی دو صفتی است که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در میان اشخاصی که سهمی در پیروزی و به ثمر رساندن آن داشتند، رواج داشته است.

چندی بعد در زمان نخست وزیری مهندس بازرگان و پس از بوجود آمدن اختلافات، صفت دیگری بنام لیبرال در ادبیات سیاسی ایران رواج یافت. واژه لیبرال در مقابل واژه های انقلابی بودن و طرفداری از مستضعف قرار گرفت.

جوانان انقلابی که بسیاری از سوی شورای انقلاب و شخص شهید آیت الله دکتر بهشتی حمایت و هدایت می شدند به دولت موقت و طرفداران این دولت، لیبرال، آمریکایی و سازش کار می گفتند. این جوانان خود را انقلابی و پیرو امام خمینی رضوان الله تعالی علیه و محق گرفتن مسئولیت های کلان و کلیدی کشور می دانستند. گروهها و احزاب دیگر که مثل آنها فکر نمی کردند را رقیب دانسته و میل نداشتند آنها را در قدرت مشارکت دهند.

این جوانان با مدیریت شهید بهشتی و مرحوم هاشمی رفسنجانی، دولت موقت و به تعبیر خودشان لیبرال ها را آرام آرام از صحنه حاکمیت سیاسی ایران حذف کردند. با حذف لیبرالها از صحنه حاکمیت سیاسی ایران، نوبت به جناح چپ خط امام و اصلاح طلبان امروز رسید. اما اقبال مردم در دوم خرداد ماه سال ۱۳۷۶ هجری شمسی به جناح خط امام باعث شد بار دیگر این جریان سیاسی وارد قدرت و حاکمیت شود. اما متاسفانه انحصار طلبان پیام دوم خرداد ماه سال ۱۳۷۶ را نگرفتند و باز به حذف رقیب سیاسی خود که مورد اقبال مردم و تائید مقام معظم رهبری بود دست زدند. به رقیب سیاسی خود انگ سازش کار و آمریکایی زده و می زنند. حال که ۴۵ سال از انقلاب اسلامی و تاسیس جمهوری اسلامی ایران می گذرد باز هم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ورود ۴۰۰ جوان حزب اللهی به وزارتخانه تحت امرش تا آخر تابستان می گوید تا این جوانان بتوانند بدنه وزارتخانه را تغییر دهند.

آقای وزیر شما می گویید ۴۰۰ جوان حزب اللهی را وارد وزارتخانه می کنید تا بدنه را تغییر دهند و این سخن شما توهین به وزرای قبلی و توهین به نظام است. آقای وزیر، وزرای قبلی همه از مدیران فعلی و سابق کشور بوده و هستند و سلف شما دکتر عباس صالحی در حال حاضر نماینده ولی فقیه و مدیر مسئول روزنامه اطلاعات است. از نظر شما یعنی او انقلابی و حزب اللهی نبوده است. اگر خدمات او مورد تائید مقام معظم رهبری نبود که ایشان او را بعنوان نماینده خود و مدیر مسئول روزنامه اطلاعات منصوب نمی کردند.

جناب آقای وزیر بعد از ۴۵ سال هنوز این دعوای انقلابی و غیر انقلابی که ادامه دعوای کهنه خودی و غیر خودی است پایان نیافته است.
چرا دولتمردان ما در اظهار نظر خود از ادبیات اینکه مدیران کشور باید متخصص و متعهد باشند استفاده نمی کنند و این دو واژه را سر لوحه واگذاری مسئولیت به اشخاص بخصوص جوانان قرار نمی دهند. بسیاری از جوانان این کشور را سالهاست بخاطر واژه های ابداعی برخی مدیران، محروم کرده اند.

جناب آقای وزیر یکی از همین جوانان به اصطلاح حزب اللهی که خود را حزب اللهی جا زده بود را شما مدیرکل ارشاد استان گیلان کردید. همین مدیر جوان حزب اللهی نما باعث شد که دید مردم و جوانان به مدیران نظام بد شود.
جناب آقای وزیر آیا وقت آن نرسیده که بعد از ۴۵ سال شعار را در اداره کشور به شعور تبدیل کنیم.
آقای وزیر آیا وقت آن نرسیده که بعد از ۴۵ سال در اعطای مسئولیت به اشخاص به تعهد و تخصص آنها اکتفا کنیم و نگاه جناحی نداشته باشیم. جناب آقای وزیر مناصب اداری و مدیریتی کشور ارث پدری هیچ مدیر و وزیری نیست که بخواهد به هر فردی که بخواهد بدهد و فقط شایسته سالاری باید مد نظر قرار گیرد. جناب آقای وزیر شعار این دولت و شخص رئیس جمهور عدالت و بازگشت به اصول و شعارهای انقلاب اسلامی بود که متاسفانه دولت سیزدهم در تحقق این شعار موفق نبوده است اما مثل اینکه شما همین شعار دولت سیزدهم و شخص رئیس جمهور را می خواهید نادیده گرفته و ۴۰۰ نفر نیرو را فقط بخاطر اتقلابی بودن وارد بدنه وزارتخانه کنید.

آقای وزیر شما قطعا می دانید که این کشور برای همه ایرانیان است و هر ایرانی حق دارد در چارچوب موازین قانونی جمهوری اسلامی عهده دار مسئولیت شود. جناب آقای اسماعیلی، ای کاش بعد از ۴۵ سال که از عمر انقلاب اسلامی می گذرد تمامی مسئولان خلوت کرده و کارنامه و عملکرد خود را در مدت مسئولیت بررسی می کردند. این اقدام باعث بهبود وضعیت دوران مسئولیت هم می شد.
جناب آقای دکتر یک توصیه مشفقانه هم به به شما دارم و آن این است که از تصمیم عجولانه در دوران مسئولیت خود دوری کنید و با کارشناسان خبره که در این وزارتخانه هستند و وزرای قبلی و دلسوزان فرهنگی که از مدیران و دلسوزان این نظام بوده و هستند راهنمایی و کمک بگیرید. جناب آقای وزیر بعنوان یک روزنامه نگار اصلاح طلب آرزوی من موفقیت دولت سیزدهم است که امیدوارم این امر محقق شود.