امروز : شنبه, ۱۸ آذر , ۱۴۰۲
خاطره‌ای از زنده یاد استاد محمدرضا حکیمی
🔹سال ۱۳۶۱ و در دوران جوانی، مسئول انتشارات ستاد دهه فجر بودم.
در آن‌سال برای ترغیب و تحریض اهالی قلم به انتشار آثاری به مناسبت دهه فجر، نامه‌ای خطاب به بسیاری از اندیشمندان، فضلا و نویسندگان تنظیم کردم. در پایان آن نامه جمله تحریک کننده‌ای نوشته بودم بدین مضمون که: *«عدم پاسخ به این درخواست نشانه اهمیت ندادن شما به موضوع است.»*
🔹با این همه مانند خیلی از مواقع و مناسبت‌ها بسیاری از مخاطبان نامه پاسخی به آن ندادند. اما یک روز در کمال حیرت مشاهده کردم که استاد *«محمدرضا حکیمی»* با در دست داشتن آن نامه و پرسان پرسان در پیاده‌رو خیابان ولی‌عصر به ساختمان شماره ۲ وزارت ارشاد که نبش خیابان فاطمی و محل‌کارم بود مراجعه کردند و در کمال صمیمیت و تواضع فرمودند: *«چیزی نوشته بودی که دریغم آمد نامه‌ات را بی پاسخ گذارم و خودم به دیدنت آمده‌ام.»*
🔹هنوز هم پس از گذشت سالیان طولانی شیرینی آن محبت را در کام خویش حس می‌کنم و خود را مدیون بزرگواری آن استاد گرانقدر می‌دانم.
*«رحمت و رضوان الهی بر او باد که از ابرار زمانه بود.»*
https://instagram.com/mohammad.javad.mozaffar
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.