علیرضا تابش

علیرضا تابش معروف به علی تابش (۲۰ اسفند ۱۳۳۱ اصفهان – ۲ مرداد ۱۴۰۰ تهران) سیاستمدار و مدیر اجرایی ایرانی بود.

وی در دوره وزارت علی‌محمد بشارتی جهرمی بعنوان معاون سیاسی وزارت کشور فعالیت می‌کرد و پس از آن ریاست بنیاد مسکن انقلاب اسلامی را بر عهده داشت.

تابش در تاریخ دوم مرداد ماه سال ۱۴۰۰، بر اثر بیماری کرونا درگذشت.

**********

صدرالدّین الهی

صدرالدّین الهی (۱۳ آذر ۱۳۱۳ – ۸ دی ۱۴۰۰) نویسنده، و روزنامه‌نگار ایرانی بود.

صدرالدّین الهی در ۱۳ آذر ۱۳۱۳ در تهران، ناحیه ۹ عودلاجان زاده شد. نیاکانش از مدرسین حکمت الهی در دوران خود بودند. او از سال آخر دبیرستان (۱۳۳۱) کار روزنامه‌نگاری را در روزنامه کیهان آغاز کرد. صدرالدّین الهی کارش را به عنوان گزارشگر خیابانی و با پوشش ناآرامی‌ های سیاسی سال‌های نخست دهه ۱۳۳۰ آغاز کرد. سپس در سال ۱۳۳۴ به همراه کاظم گیلان‌پور مجله کیهان ورزشی را راه‌اندازی کرد. صدرالدّین الهی نقش برجسته‌ای در انتشار نشریه کیهان ورزشی داشت. کار در بخش ورزش به او امکان می‌داد بیانگر مفاهیمی چون احترام به قانون و اهمیت دادن به دیدگاه مردم باشد.

او تحصیلات خود را در رشته دکترای جامعه‌شناسی سیاسی ورزشی در فرانسه به پایان برد و دیپلم‌های تخصصی دریافت کرد. در سال ۱۳۵۷ کمی پیش از پیروزی انقلاب برای فرصت مطالعاتی به دانشگاه ایالتی سن‌خوزه و دانشگاه برکلی به آمریکا رفت و ساکن آن کشور شد.

صدرالدّین الهی در کنار مصطفی مصباح‌زاده، داریوش همایون، و هوشنگ وزیری از کسانی است که در پیدایش خبرنگاری مدرن در ایران نقش به‌سزائی داشته‌اند. پژوهش، ترجمه، و شعر نیز همواره مورد توجه وی بوده و در کنار حسینقلی مستعان، حمزه سردادور، و ذبیح‌الله منصوری از بانیان پاورقی‌نویسی به‌عنوان ژانر مهمّی از ادبیات داستانی در ایران به‌شمار می‌رود.

الهی از بانیان گفت‌وگوهای مطبوعاتی به سبک مدرن با بزرگان فرهنگ و سیاست نیز هست که انتشارشان بین سال‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۰ بازتاب گسترده‌ای در جامعه ایران داشته‌است. از آن جمله گفت‌وگو با محمد معین، پرویز ناتل خانلری، علی‌اکبر دهخدا، سید ضیاءالدین طباطبائی، ساعد مراغه‌ای، نادر نادرپور و حسین بنائی هستند.

الهی گزارش‌نویس برجسته‌ای نیز به‌شمار می‌رود و گزارش‌هایش از جنگ استقلال الجزایر نمونه‌ای از آن هستند. او هنگامی که در فرانسه دانشجو بود برای تهیه این گزارش‌ها ۲۷ بار قاچاقی به الجزایر رفت و بارها جان خویش را به خطر انداخت. صدرالدّین الهی را در این زمینه با عبدالرحمن فرامرزی مقایسه می‌کنند.

هنگامیکه صدرالدّین الهی برای آموزش روزنامه‌نگاری به دانشکده علوم ارتباطات دعوت شد استاد این رشته در همه شاخه‌هایی آن و در صدر همه شاخه‌ها «گزارش‌نویسی» شد.

صدرالدین الهی در ۸ دی ۱۴۰۰ در ۸۷ سالگی در آمریکا درگذشت.

**********

لطف‌الله صافی گلپایگانی

لطف‌الله صافی گلپایگانی (۳۰ بهمن ۱۲۹۷ – ۱۲ بهمن ۱۴۰۰) فقیه و مجتهد سنتگرای ایرانی و از مراجع تقلید شیعه دوازده امامی بود. او نزد سید حسین طباطبایی بروجردی تحصیل کرد. وی در قم اقامت داشت و در حوزه علمیه این شهر تدریس می‌کرد.

لطف‌الله صافی گلپایگانی در ۷ بهمن ۱۴۰۰ بر اثر بروز برخی عوارض ناشی از بیماری در بیمارستان آیت الله‌العظمی گلپایگانی قم بستری شد. وی ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ در همین بیمارستان به دلیل ایست قلبی درگذشت.

پیکر او روز چهارشنبه، ١٣ بهمن ١۴٠٠ در قم تشییع و طبق وصیت وی، روز بعد، یعنی پنج‌شنبه، ١۴ بهمن ١۴٠٠ در کربلا بین مردم عراق تشییع و دفن شد.

**********

سید حسن آقایی فیروزآبادی

سید حسن آقایی فیروزآبادی (۱۴ بهمن ۱۳۲۹ – ۱۲ شهریور ۱۴۰۰) نظامی، مدیر، پزشک و سیاستمدار ایرانی بود.

وی در سال ۱۳۵۹ مدرک دکترای پزشکی خود را از دانشگاه علوم پزشکی مشهد دریافت کرد و سپس در دولت محمدعلی رجایی ریاست جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران را عهده دار شد.

از مرداد ۱۳۶۱ با حکم میرحسین موسوی به عنوان عضو شورای مرکزی جهاد سازندگی و معاونت امور دفاعی نخست‌وزیری منصوب شد و سپس در طول دوران جنگ عضو قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا به عنوان نهاد بالادستی برای هماهنگ کردن فرماندهی جنگ توسط ارتش ، سپاه و جهادسازندگی بود.

وی سپس در فاصله سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۵ ریاست ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را برعهده داشت و پس از آن به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شد.

وی در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۴۰۰ بر اثر بیماری کرونا درگذشت.

**********

علامه محمدرضا حکیمی

علامه محمدرضا حکیمی (۱۴ فروردین ۱۳۱۴ در مشهد – ۳۱ مرداد ۱۴۰۰) فقیه و مجتهد شیعه، فیلسوف، متفکر و نویسنده ایرانی بود.

از وی با عناوینی چون «علّامه»، «استاد»، «فیلسوف عدالت» و «مرزبان توحید» یاد می‌شود. کتاب الحیاه وی که یک دائرهالمعارف اسلامی است، از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است.

او در سال ۱۳۸۱ هجری شمسی در رابطه با مبانی اسلام نامه‌ای به فیدل کاسترو نوشت و مدتی بعد و در دیدار با یک هیئت کوبایی گفت: «اگر اتفاقی برای فیدل کاسترو بیفتد، یک فاجعه بشری رخ داده‌است».

حکیمی در شامگاه ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ به دلیل عوارض ناشی از ویروس کرونا و کهولت سن بر اثر ایست قلبی درگذشت. او در ۲ شهریور ۱۴۰۰ در حرم امام رضا به خاک سپرده شد.

**********

محمدحسن طریقت منفرد

محمدحسن طریقت منفرد (۷ خرداد ۱۳۲۵ – ۸ مهر ۱۴۰۰) چشم‌پزشک ایرانی بود که در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد حدود ۶ ماه وزیر بهداشت جمهوری اسلامی ایران بود. او در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ در پی عزل مرضیه وحید دستجردی از سوی رئیس‌جمهور سرپرست «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» و در ۲۷ اسفند همان سال از مجلس رأی اعتماد گرفت.

طریقت منفرد که به دلیل سقوط از ارتفاع در یک ساختمان نیمه‌کاره مدت‌ها در بیمارستان بستری بود؛ در ۸ مهر ۱۴۰۰ در سن ۷۵ سالگی به دلیل جراحات وارده در بیمارستان خاتم الانبیا، تهران درگذشت.

**********

اکبر ترکان

اکبر ترکان (۱ شهریور ۱۳۳۱ – ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰) سیاستمدار ایرانی، از اعضای مؤسس حزب اعتدال و توسعه، مشاور پیشین رئیس‌جمهور ایران روحانی، دبیر پیشین شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی، رئیس پیشین سازمان نظام مهندسی ساختمان و عضو هیئت مؤسس دانشگاه شمال آمل و عضو شورای اقتصاد و سرمایه‌گذاری دانش‌بنیان دانشگاه آزاد اسلامی بوده‌است.

او وزیر دفاع و پشتیبانی نیروی‌های مسلح در دولت اول اکبر هاشمی رفسنجانی و وزیر راه و ترابری در دولت دوم وی بود. مدتی نیز به عنوان عضو هیئت مدیره شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی (شستا) حضور داشت. همچنین نامبرده در اواخر دهه ۱۳۶۰ به عنوان رئیس فدراسیون کشتی ایران منصوب شده بود.

ترکان در ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ بر اثر عوارض ناشی از بیماری کلیوی و دیابت درگذشت.

**********

سیدعلی اکبر محتشمی پور

سیدعلی اکبر محتشمی پور در ۱۳۲۵ خورشیدی در تهران دیده به جهان گشود و در مدرسه علوی تحصیلات خود را به پایان رساند و بعد برای فراگیری علوم دینی عازم حوزه های علمیه تهران، قم و نجف شد از جمله استادان او در این دوره می توان به امام خمینی(ره)،  آیت الله سیدحسن بجنوردی، آیت الله خوئی، آیت الله میرزا باقر زنجانی و نیز شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی اشاره کرد.

این عالم ربانی و سیاستمدار برجسته  بعد از ابتلا به بیماری کووید ۱۹ برای طی درمان از نجف به بیمارستانی در کرمانشاه منتقل شد و بعد از مداوای اولیه در ICU بیمارستان خاتم‌الانبیا تهران بستری شد و در ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ خورشیدی دیده از جهان فروبست.

**********

اسماعیل جبارزاده

اسماعیل جبارزاده (زاده ۱۳۳۹ خوی – درگذشته ۲۷ بهمن ۱۴۰۰)، معاون سیاسی وزیر کشور در دولت دوازدهم، استاندار آذربایجان شرقی در دولت یازدهم و نماینده اصلاح‌طلب حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو در مجالس چهارم، پنجم، ششم و هفتم، عضو هیئت رئیسه مجلس ششم و نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس هفتم و عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی بود.

او در شبانگاه چهارشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۰ در سن ۶۱ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.

**********

حیدر رحیم‌پور ازغدی

حیدر رحیم‌پور ازغدی (زاده ۱۳۱۱ در مشهد – درگذشته ۱۹ شهریور ۱۴۰۰ در مشهد) فعال سیاسی بود. ازغدی از مبارزان سیاسی در جریان نهضت ملی شدن صنعت نفت، انقلاب ۱۳۵۷ و قیام آیت‌الله خمینی (ره) در سال ۱۳۴۲ تا پیروزی انقلاب بوده‌است.

او در سال‌های اخیر در فعالیت‌های سیاسی به همراه تشکل‌های دانشجویی و طلاب مشهد حضور داشته‌است. وی پدر حسن،حسین،وحید،حامد،نفیسه،حبیب و شهید حمید رحیم پور ازغدی بوده است.

ازغدی پیش از انقلاب به همراه محمد تقی شریعتی و طاهر احمدزاده سه رکن مبارزات نهضت ملی در خراسان محسوب می‌شدند.

ازغدی رابطه نزدیکی هم با علی شریعتی داشت. بعد از فوتش مهدی نصیری خاطره ای از گفتگوی ازغدی با شریعتی درباره مسئله تقیه امامان شیعه در برابر طواغیت مطرح کرد.

وی از اعضای نهضت آزادی ایران در سال‌های قبل و آغاز انقلاب در منطقه خراسان بود که با پیروزی انقلاب و اختلاف نهضت آزادی با خمینی به نفع او از نهضت جدا شد. در سال‌های دهه هفتاد وی مقالاتی در نشریات مختلف از جمله هفته‌نامه صبح می‌نگاشت. یکی از آثار وی کتاب «از انجمن پیروان قرآن تا انجمن حجتیه» سیر تحول انجمن‌های دینی از شهریور ۱۳۲۰ تاکنون است.

وی در سن ۸۹ سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت. ازغدی مدتی قبل به علت بیماری عفونت داخلی در بیمارستان بستری شده بود.

**********

سید محمدعلی علوی حسینی گرگانی

سید محمدعلی علوی حسینی گرگانی (زاده خرداد ۱۳۱۸ – درگذشته ۲۴ اسفند ۱۴۰۰) مرجع تقلید شیعه ایرانی ساکن قم بود. او در درس خارج فقه و اصول سید محسن حکیم، سید محمود حسینی شاهرودی و سید ابوالقاسم خویی شرکت کرده بود.

این مرجع تقلید در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۴۰۰ خورشیدی به علت کسالت در بیمارستان بستری شد و پس از انجام معالجات و بهبودی در ۷ اسفند ۱۴۰۰ از بیمارستان خاتم‌الانبیا تهران مرخص شد. وی مجدداً در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۴۰۰ به دلیل تب بالا در بیمارستان شهید بهشتی قم بستری شد و سرانجام او در ساعت ۱۵ و ۴۰ دقیقه روز ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ بر اثر ایست قلبی در سن ۸۲ سالگی درگذشت. پیکر وی روز ۲۵ اسفند ۱۴۰۰ در شهر گرگان و روز ۲۶ اسفند ۱۴۰۰ در قم تشییع و پس از اقامه نماز توسط حسین نوری همدانی در جوار حرم به خاک سپرده شد.