دکتر ناصر تکمیل همایون، تاریخ نگار و جامعه شناس ملی و مصدقی بود. او در ۲۵ آبان ماه سال گذشته در سن ۸۵ سالگی چشم از جهان فرو بست و جامعه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ایران یکی دیگر از چهره های تابناک کشور و از طرفداران دکتر مصدق را از دست داد.

هنوز دکتر ناصر تکمیل همایون از این دنیا چشم نبسته بود که پایگاه های خبری صدای چراغ روشن و صدای چراغ امید نیوز، کتاب آن زنده یاد تحت عنوان《 دکتر محمد مصدق در دوران سلطنت قاجار》را به خوانندگان خود پیشنهاد کرد.
کتابی که ماحصل سالها پژوهش او درباره ادوار مختلف زندگی دکتر مصدق بود که به نوعی پیشوای تکمیل همایون به حساب می آمد.
دکتر ناصر تکمیل همایون همزمان اهل دانش و بینش، علم و عمل، فرهنگ و سیاست و نطق و کتاب بود. از آغاز نوجوانی به عشق ایران و به امید بهروزی ایرانیان به نهضت ملی ایران به رهبری جاوید نام دکتر محمد مصدق دل سپرد و تا پایان عمر به این مکتب وفادار ماند.
او در دانشگاه تهران شاگرد زنده یاد دکتر غلامحسین صدیقی_ پدر علم جامعه شناسی ایران بود. بعد همراه حسن حبیبی و ابوالحسن بنی صدر برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. پس از بازگشت در سیاست میدانی به حزب ملت ایران به رهبری زنده یاد داریوش فروهر پیوست. به او چندان نزدیک شد که قبل از انقلاب هنگام ملاقات دکتر هوشنگ نهاوندی_ رئیس دفتر فرح پهلوی با سران جبهه ملی، تکمیل همایون هم به عنوان همراه و مشاور فروهر در آن نشست حضور داشت. پس از انقلاب و رسیدن بنی صدر به ریاست‌جمهوری، تکمیل همایون مشاور رئیس جمهوری بود و پس از اعلام عدم کفایت بنی صدر و قبل از فرار او از ایران با مسعود رجوی به فرانسه، چند شب در خانه وی مخفی شده بود و تکمیل همایون از این جهت به زندان افتاد اما بی گناهیش ثابت شد.
البته زنده یاد دکتر تکمیل همایون برای پدرم آقای اصلان شاملو نقل کرده است که مرحوم آیت الله گیلانی باعث شده جلوی اعدام او گرفته شود و پرونده اش را در کشوی میز خود پنهان کرده است. مرحوم تکمیل همایون برایم نقل کرد که داماد امام ( ره ) در جلوگیری از اعدام ایشان به سبب دوستی که از سالها قبل از انقلاب با او داشته موثر بوده بهرحال خداوند متعال نخواست آن زمان تکمیل همایون اعدام شود و نزدیک به ۴۰ سال بعد به خدمات  علمی و فرهنگی برای کشور  ادامه دهد.‌ او تا آخرین روزهای زندگیش در صراط مستقیم برای تامین استقلال، آزادی و توسعه ایران کوشش کرد و ثابت قدم ماند. او در طول حیاتش تجربه های بسیار داشت و فراز و فرودها، ستایش ها و آزارها دید، اما به راه خود ادامه داد.
تکمیل همایون از جامعه‌شناسی به تاریخ نقل زد و طی شش دهه اخیر در زمینه مباحث اجتماعی و تاریخی ۲۵۰ ساله اخیر ایران کتابها و مقالات بسیار منتشر کرد و شاگردان فراوان در دانشگاهها و موسسات پژوهشی از جمله پژوهشگاه علوم انسانی تربیت کرد.
از آن مرحوم خاطره های فراوانی دارم که باید به جای خود نقل کنم فقط بعنوان کسی که بیش از ۲۰ سال او را می شناختم به یکی دو خاطره بسنده می کنم.
در دهمین سالگرد مرحوم مهندس مهدی بازرگان همایشی دو روزه برگزار شد که مسئولیت آن را استاد عیسی سحرخیز از روزنامه نگاران برجسته کشور، برعهده داشت. در این همایش دو روزه سخنرانان و اندیشمندان بسیاری من جمله زنده یاد دکتر ناصر تکمیل همایون سخنرانی و مطالب خود را ارائه کردند. بعدها بنیاد فرهنگی بازرگان این مقالات را بوسیله انتشارات کویر و با مدیریت محمدجواد مطفر تحت عنوان بازرگان؛ راه پاک (مجموعه مقالات همایش علمی فرهنگی) منتشر کرد. عنوان مطلب زنده یاد دکتر ناصر تکمیل همایون، مهندس بازرگان در محکمه ی استبداد است که در فهرست مندرجات کتاب شماره ۱۲ و صفحه ۱۲۱ آمده است.

خاطره دیگر من مربوط می شود به درگذشت زنده یاد محمد بسته نگار ( پدر همسرم ) که در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۷ بر اثر نارسایی کلیه از دنیای فانی به دنیای باقی شتافت. مرحوم دکتر تکمیل همایون همان شب پس از دریافت خبر، به من تلفن کرد. او به شدت گریه می کرد. در مراسم های زنده یاد محمد بسته نگار از اشخاصی بود که بشدت متاثر بود.
آثار، تالیفات و کتابهای زیادی از او برجای مانده است توفیق و سعادت داشتم که کتابهای او پیرامون شهر تهران تحت عنوان تاریخ اجتماعی و فرهنگی و مشروطه خواهی ایرانیان که دو جلد را مطالعه کنم.

فقط از یک جهت تاسف می خورم و اینکه بعنوان یک روزنامه نگار با بیش از ۲۰ سال فعالیت که با شخصیتهای بزرگی مصاحبه کردم، توفیق مصاحبه با او را نداشتم، گرچه یکی دو بار پیش آمد که این افتخار نصیبم شود اما متاسفانه نشد.
در دهه ۹۰ بود که چند سالی بعنوان خبرنگار ثابت روزنامه همشهری محله منطقه ۵ تهران فعالیت می کردم. به دبیر منطقه و دوست عزیزم پوریا دیدار پیشنهاد گفت و گو با زنده یاد دکتر ناصر تکمیل همایون درباره تهران را دادم و او نیز پذیرفت اما متاسفانه مدیران بالاتر آن زمان همشهری محله و در راس آنها محسن مهدیان که آن زمان مدیر کل تمامی همشهری محله همه مناطق بود و اکنون مدیرعامل موسسه همشهری و روزنامه همشهری است بخاطر تنگ نظری و نگاه جناحی موافقت نکرد. البته بعد از این ماجرا خواستم با او در همین زمینه گفتگویی داشته باشم و او هم با سعه صدر و خوشرویی قبول کرد که بازهم متاسفانه ویروس کرونا و همچنین بیماری مکرر استاد این توفیق را از من سلب کرد و حسرت گفتگو با استاد تا ابد در دل من باقی ماند.

یادش گرامی وراهش پررهروباد.