امروز : شنبه, ۱۸ آذر , ۱۴۰۲
امتناع از مذاکره مستقیم با آمریکا
✅ _(برای استفاده از فایل صوتی این مطلب، به پیج اینستاگرام مراجعه کنید.)_ https://instagram.com/mohammad.javad.mozaffar 🔹به خاطر دارم در سال ۱۳۵۹ و در ماههای آغازین جنگ، کنفرانس سران کشورهای اسلامی در طائف عربستان تشکیل شد. ایران اعلام کرد اگر صدام در آن شرکت کند، ایران حضور نخواهد یافت و متأسفانه چنین شد. صدام در آنجا با […]
✅ _(برای استفاده از فایل صوتی این مطلب، به پیج اینستاگرام مراجعه کنید.)_
https://instagram.com/mohammad.javad.mozaffar
🔹به خاطر دارم در سال ۱۳۵۹ و در ماههای آغازین جنگ، کنفرانس سران کشورهای اسلامی در طائف عربستان تشکیل شد. ایران اعلام کرد اگر صدام در آن شرکت کند، ایران حضور نخواهد یافت و متأسفانه چنین شد. صدام در آنجا با یکه تازی و خدعه و نشان دادن مدارک خودساخته، اثبات کرد این ایران بوده که ابتدا به عراق تجاوز کرده! و به این ترتیب اذهان شرکتکنندگان در کنفرانس را تحت تأثیر قرار داد.
🔹آن سال در روزنامه اطلاعات مسئولیت داشتم. مرحوم آیتالله صالحی نجف آبادی (صاحب کتاب شهید جاوید و دهها اثر ارزنده و ترجمه برگزیده قرآن کریم در سال ۱۳۹۵) به روزنامه آمد و نامه مفصلی را که به آقای هاشمی رئیس مجلس نوشته بود، برای چاپ در روزنامه ارائه داد. در آن نامه اثبات کرده بود که براساس آیات قرآن و سنت رسول الله (ص) و روش پیشوایان دین، این کار تصمیمی اشتباه و به زیان منافع ملی بوده است.
🔹آن بزرگمرد تا پایان جنگ مدام میگفت: سیاست مسئولان جمهوری اسلامی در جنگ غلط است و به هیچ وجه مذاکره به معنای تسلیم و یا نقطه ضعف نیست؛ و باید همزمان با جنگ، بر سر میز مذاکره هم حاضر شد.
🔹از آن زمان تا کنون، این شیوه و روش قهر از مذاکره مستقیم، به صورت یک سنت حاکم در آمده و منافع ملی را به شدت آسیب رسانده. در مذاکرات هستهای نیز سالهاست آشکار شده که دولتها، بانکها و بخش خصوصی اروپا، بدون موافقت آمریکا، حاضر به امتیاز دهی به ایران نیستند.
🔹چین و روسیه نیز به انحاء گوناگون نشان دادهاند که تمایل به حل مسائل بین ایران و آمریکا ندارند. چرا که منافع آنها در درماندگی جمهوری اسلامی تأمین میشود.
🔹آنچه مسلم است این است که این شیوه سیاستورزی نه با سنتهای تاریخی و دینی و روش پیشوایان اسلام منطبق است و نه با مناسبات دنیای مدرن.
🔹در این نوشته کوتاه، تنها به یک نمونه اشاره میکنم. آن زمانی که بمبهای ناپالم در ویتنام بر سر مردم فرود میآمد، ویتنامیها و آمریکاییها در نشست پاریس دور یک میز مشغول مذاکره برای پایان دادن به جنگ بودند.
🔹شاید بتوان گفت هیچ کشوری به اندازه آمریکا به ویتنام آسیب نرسانده و امروز، در آمریکا بسیاری از کالاها با برندهای ساخت ویتنام عرضه میشود. صادرات ویتنام به آمریکا در سال بیش از ۶۰ میلیارد دلار و واردات از آمریکا تنها ۱۴/۳ میلیارد دلار است. در این تغییر رویکرد، سیاستگذاری از یک اقتصاد مبتنی بر برنامهریزی مرکزی و دستوری، به بازار آزاد تمایل پیدا کرده و تجارت آزاد در دستورکار قرار گرفتهاست. در نتیجه این تغییر سیاست با وجود افزایش جمعیت به اندازه ۲۵ درصد از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۱۹ درآمد سرانه ۳۰ برابر شده و از ۹۵ دلار به ۲۷۱۵ دلار رسیدهاست. جمعیت زیر خط فقر، از ۶۰٪ به ۵٪ رسیده است. و آن کشور با تغییر رویکرد و سیاستگذاری مبتنی بر تعامل با آمریکا و جهان، به نظر در جنگ اقتصادی به پیروزی دست یافته و در مسیر توسعه و پیشرفت، به سرعت گام بر میدارد.
🔹 *امیدوارم اگر دلسوز ملک و میهن هستیم، به خود آییم و دست از لجاجت برداریم؛*
*اینهمه خسارت برای کشور کافی است!*
_پ.ن._
کتاب «نامه سرگشاده» درباره کنفرانس طائف و مسائل جنگ، آیتالله صالحی نجف آبادی، چاپ اول ۱۳۸۸، انتشارات امید فردا
https://instagram.com/mohammad.javad.mozaffar
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.